گوشی‌های سرقتی مردم کجا فروخته می‌شود؟ +جزئیات

سارقان گوشی‌های تلفن همراه عمدتاً به صورت باندهای دو یا چند نفره وارد عمل می‌شوند. آن‌ها قبل از اینکه سریال سرقت‌هایشان را شروع کنند، به موتورسیکلت نیاز دارند، بنابراین قبل از شروع به سرقت یک موتورسیکلت سرقت می‌کنند تا در صورتی که گرفتار پلیس شدند وسیله نقلیه را رها و با خیال آسوده فرار کنند.

داشتن مهارت رانندگی با موتورسیکلت، یکی از شرط‌های مهم برای فرار به موقع از صحنه جرم است، از همین‌رو همواره یک نفر در نقش راکب و ترک‌نشین هم در نقش سارق وارد عمل می‌شود.  این دسته از تبهکاران عمدتاً مسلح به چاقو، قمه، شوکر یا اسلحه هستند و اگر با مقاومت سوژه‌هایشان مواجه شوند، در مواردی دست به خشونت می‌زنند.

زنان، کودکان و افراد سالخورده بهترین سوژه‌های سارقان هستند که با کمترین مقاومت آن‌ها می‌توانند به خواسته‌شان برسند. گام بعدی و مهم‌ترین موضوع بعد از انجام سرقت، تبدیل کردن گوشی تلفن همراه سرقتی به پول است. عمده مالخران، سارقان کهنه‌کاری هستند که می‌توانند برای فروش کالاهای سرقت شده بازار مناسبی دست و پا کنند.

افغانستان، یکی از مهم‌ترین مقصدهای گوشی‌های تلفن همراه سرقت شده‌است. بسیاری از مالخران بعد از خرید گوشی‌های تلفن همراه، گوشی‌ها را فلش می‌کنند و به واسطه روابطی که دارند، محموله‌هایشان را راهی بازارهای کشور همسایه شرقی می‌کنند تا هم منفعت مالی بیشتری ببرند و هم از دست پلیس در امان باشند. در مواردی هم باندهای سرقت، گوشی‌های سرقت شده را اوراق می‌کنند و لوازم جانبی آن را به مشتریانی که در نظر دارند، می‌فروشند.

شوش، مولوی و مقابل بازار علاءالدین از کانون‌های فعال فروش گوشی‌های سرقت شده‌است و سارقان با پرسه در این بازارها، گوشی‌های سرقت‌شده را به پول تبدیل می‌کنند. بازارهای مجازی هم از دیگر بازارهای فروش گوشی‌های سرقت شده‌است که سارقان بدون واسطه می‌توانند برای گوشی‌های سرقت‌شده مشتری مناسبی پیدا کنند.

همه گوشی‌ها، اما از کف خیابان‌ها سرقت نمی‌شود، بلکه بخشی از آن توسط سارقان منازل و اماکن سرقت می‌شود، از همین رو ممکن است بخش مهمی از این گوشی‌ها همراه کارتن آن سرقت شود برای همین سارقان برای فروش آن با مشکل کمتری مواجه هستند.

به دلیل شدت گرفتن سرقت‌ها، پلیس امکان ردیابی همه گوشی‌های سرقت شده را ندارد، اما در مواقعی که سرقت با جرم دیگری از جمله قتل همراه باشد، امکان ردیابی آن هم بیشتر می‌شود. ردیابی گوشی‌های سرقت شده یکی از ابزارهای مهم کشف جرم محسوب می‌شود. در بسیاری از پرونده‌های سرقت یا جرائم جنایی مأموران پلیس پس از فعال شدن گوشی تلفن همراه سرقت شده به سراغ دارنده گوشی می‌روند و او را دستگیر می‌کنند.

 همزمان با فرار مجرمان از صحنه جرم مأموران با ردیابی گوشی سرقت شده پرونده را کشف می‌کنند. از منظر قانون افرادی که گوشی‌های تلفن همراه سرقت شده نزد آن‌ها کشف می‌شود، به عنوان سارق تحت تعقیب قرار می‌گیرند و باید اثبات کنند در جریان سرقت گوشی، قتل، تجاوز به عنف یا جرم دیگری که رخ داده‌است، نقش نداشته‌اند، از همین‌رو در موارد بسیاری پای سارقان یا مالخران به راحتی به پرونده‌های جنایی دیگری هم باز می‌شود و عواقب دشواری متوجه آن‌ها می‌شود.

وقتی پلیس به شهروندان هشدار می‌دهد هنگام حرکت در خیابان از هندزفری برای مکالمه با تلفن همراه استفاده کنند یا اگر گرفتار سارقان شدند، گوشی‌های خود را تقدیم آن‌ها کنند، به این معنی است که توان تأمین امنیت را ندارد و هزینه تأمین امنیت شهروندان را به دوش خودشان می‌اندازد، از همین‌رو سارقان هر روز با خشونت بیشتری دست به ارتکاب جرم می‌زنند.